|
|
Ons kent ons, maar niet zonder postbode Ettes
In 1951 ging postbode Ettes, na 43 jaar de post in Hauwert
te hebben bezorgd, met pensioen.
Ettes kende elke Hauwerter bij naam en voornaam, de post kwam
altijd bij de juiste terecht.
Hauwert was hier zo gewend aan
geraakt dat men niet meer de moeite nam een correct adres
op de enveloppe te zetten.
Postbodes die Hauwert niet zo goed kenden ondervonden hier
de nodige hinder van, getuige onderstaand stukje uit de dorpskoerier
van 1 maart 1952:
 
Bertus Haring (Bertus de Post)
Kinderverlamming
Tot 1953 bestond er nog geen afdoend vaccin tegen kinderverlamming
(polio).
In de dorpskoerier van 12 september 1952 wordt gewaarschuwd.
De koerier van 10 oktober 1952 meldt een geval van deze ziekte
in Hauwert.
Afscheidsgroet van emigranten
Ook dit jaar verdwijnen weer een aantal Hauwerters naar
den vreemde. Jan Bijl gaat naar Nieuw-Zeeland, de fam. v.d.
Heide emigreert naar Australie.
Een paar woorden uit de afscheidsgroet
van Jan Bijl:
… al mocht ik het niet zo laten blijken het dorpje
heeft op mij altijd een grote aantrekkingskracht uitgeoefend.
Dit zal wel komen door de kameraadschap die er heerste en
zijn mooie verenigingen. Ik zelf was lid van W.I.K. en daar
heb ik mij altijd thuis gevoeld.
Kerkebouwtjes
Vanaf 1885 werd kerkeland verhuurd aan arbeiders voor het
telen van groente en aardappelen, zodat zij zelf deels in
hun eerste levensbehoefte konden voorzien.
Een van de voorwaarden van toen was dat de verbouwde producten
alleen voor eigen gebruik mochten dienen. Men was bang dat
sommige lieden de opbrengst van het bouwtje anders in drank
om zouden zetten (bron: Jaarboek 2006).
In 1952 golden blijkbaar nog dezelfde regels, getuige een
bericht van de diaconie in de Dorpskoerier van 15 augustus
1952:
……. en verder worden zij er nogmaals op
gewezen dat het verboden is om producten, op de kerkebouw
geteeld, te verkopen of te veilen, op straffe van onteigening
van hun perceeltje. 
Twee winkeliers uit Hauwert op hun "kerkebouwtje".
Links Piet Klaver (woonde naast smid P. Blokker) en rechts
Piet Nooij (woonde bij café).
Bioscoop in Hauwert
Voor de film hoefde je het in 1952 niet buiten Hauwert te
zoeken. Kastelein Van Soest draaide regelmatig een film, o.a.
‘Louise-Lotte’ en ‘Angelo’.
Advertenties uit 1952  
En verder....
Foto 1952. Hooirijden vanuit de Zak naar huis.
Op de wagen Jb. Burger en C.Metselaar Sr.
13 januari 1952. Herman Zwagerman is 50 jaar lid van de
Soos, een zeldzaamheid.3 februari 1952. Dominee Verdonk neemt
afscheid.
1 maart 1952. Bericht dat Marianne Ruiter en Jan Balk naar
een vakantiekolonie gaan.
Zij moeten enige ponden zwaarder worden.
25 april 1952.
Veel aandacht voor het 25-jarig jubileum van de populaire
dokter Mulder.
Burgerij wordt verzocht vlaggen uit te steken.
Jan Koster is 5 dagen naar Menton (Zuid-Frankrijk) geweest
als lid van de Schermer Dansgroep. In diverse dorpskoeriers
doet hij hiervan uitgebreid verslag.
15 augustus 1952. Bijpost, de postkommandant Rijkspolitie,
waarschuwt voor ‘De man met de wisseltruc’. Sinds
meer dan 3 jaren tracht een persoon, speciaal bij oudere boeren,
door middel van een wisseltruc, geld te bemachtigen. De
laatste dorpskoerier van het jaar meldt dat de man is opgepakt,
maar… er is er nog een op vrije voeten.
10 oktober 1952.
Het woningprobleem van de fam. de Graaf is opgelost: de noodwoning
is zo goed als klaar.
K. van Klaveren stopt met het bezorgen van kranten.
De nauwgezetheid waarmede hij dit dagelijks wederkerende
werk uitvoerde, had steeds onze bewondering.
In dezelfde koerier ook een verslag van de jubileumverloting
van het Centraal Genootschap.
Toen aan de hoofdprijswinnaar gevraagd werd wat hij wilde
hebben voor zijn gewonnen geld
(f 8.000,--), was zijn antwoord kort en goed:
“Acht koeien”.
De wens werd spoedig vervuld
en zo toont de foto ons de prijswinnaar met z’n acht
koeien.
24 oktober 1952.
Bij Jb Nooy is grote belangstelling voor de tv-uitzending
van de voetbalwedstrijd Nederland-Belgie.
Werkplaats en kamer waren eigenlijk te klein en er werd
intens met het spel meegeleefd vooral door de voetbal-enthousiasten.
Nederland verloor helaas, maar daar kon Nooy niets aan doen.
In de Dorpskoeriers van 1952 is er veel aandacht voor de
succesvolle toernee van ‘De Eendragt’ met het
stuk van Jan Koster: ’t Is Ienmaal wel’.
|
Tijdvakken
|
